Świadomość dzieci – narzucona tożsamość

Codzienność ze świadomymi dziećmi

Dzieci są o wiele bardziej świadome tego czym są, świadome swojej wolności, wyrażania siebie, reagowania, niż większość dorosłych w ich wieku.

Gdy jeszcze dochodzi nauka dzieci, rozmowa z nimi o uczuciach, empatii, tego co się dzieje w naszej energetyce, w przestrzeni wokół, to już nie ma odwrotu i dzieci uczą się jak siebie chronić, a często też i innym chcą pomóc.

Świadomość przestrzeni u dzieci jest coraz większa

Ala od kilku lat jest uświadamiana, że o swoją energię warto dbać. Dbać czyli regularnie oczyszczać, codziennie obserwować. Reakcja rodziców, gdy odczuwają, że coś jest nie tak i od razu rozmawiają co się dzieje, jest bezcenna.

To „coś” może być nieokreślonym płaczem, smutkiem, a też i głupkowatym śmiechem, czy też naśladowaniem kogoś. Bóle ciała o nieuzasadnionej przyczynie itd.

Gdy w ten sposób codziennie obserwujemy i rozmawiamy z dziećmi to oczyszczanie i omawianie co się dzieje to normalna praktyka i nikt się już nie dziwi.

Gdy dzieci mówią:
– mamo musisz się wyczyścić lub czy coś jest nie tak, czuję że jesteś smutna, choć się wyczyścimy.
– mamo pomóż bo nie dam rady się odciąć itd.
to najlepszy prezent, bo dziecko odróżnia u siebie i u innych zaburzone wibracje i chce to zmienić.

Niestety nie każdy jest na tyle świadomy, tym bardziej jak przychodzi do spotkań rodzinnych.

Krótka historia spotkania dwóch światów

Babcia patrzy na dziewczynkę, patrzy i mówi: „Patrzę na Ciebie i widzę Twoją mamę i tatę”.

W mikrosekundę od wypowiedzianych słów, dziewczynka otrzepała się. Ala dodała ze spokojem: „ale się otrzepałam 🙄 i ciary przez ciało poczułam”.

Bo To było?

Narzucone tożsamości

Mama odezwała się do babci, „nie zmieniaj jej tożsamości, ona jest Ala, nie mama czy tata. Ma swoją tożsamość, którą odkryje”.

Babcia na szczęście zareagowała dobrze i powiedziała, „tak jesteś Ala”. (Pomijam celowo co w babci się działo…).

Zapisy

Niby nic. Jesteś podobna do tego czy tamtego, mówisz jak ten czy tamten. Fajnie gdybyś była, robiła jak ten czy tamten. Dobrze, gdybyś kiedyś też tak mogła robić, mówić, pracować itd. Mnóstwo tego słyszymy wokół i jeszcze nie zareagowaliśmy świadomie🙂

W przestrzeni od razu płyną zapisy, narzucone tożsamości, modyfikacje, zmiany przeznaczenia itd.

Dziewczynka od razu to odrzuciła, jej ciało zareagowało automatycznie, mama również, nie przemilczała, choć była narażona na ataki zamykające energię w ciele, ale na szczęście to jej nie zatrzymało.

Małe kroki

Zacznijmy od małych rzeczy, jeśli chcemy uświadamiać nasze dzieci.

Codzienne wieczorne rozmowy z dziećmi o tym co na nas może wpływać, koledzy, sytuacje, miejsca, słowa itp.

Możemy „umyć” się energetycznie pod pięknym wodospadem, położyć się na hamaku pod słońcem i zrównoważyć, na pięknej łące leżeć i patrzeć przed siebie. Wszystko z intencją oczyszczania i zrównoważenia energetyki. Możemy użyć odkurzacza na złole🙂 które kręcą się po mieszkaniu.

Każda metoda na wagę złota, by krok za krokiem uwalniać dzieci z różnych sytuacji czy zagrożeń z życia codziennego.

Później będzie łatwiej. Choć może w przyszłości inaczej, gdy będzie czas na sprzątanie również i starych zapisów, zdejmowanie ograniczeń, programów i tym podobne. Teraz nauczmy się na bieżąco sprzątać, co na nas wpływa, tyle ile możemy, budując swoją siłę w przestrzeni.

Narzucona tożsamość to trochę jak życie innym życiem, w ciągłym konflikcie wewnętrznym, to trudne doświadczenia.

Odkrywanie tożsamości

Często na konsultacjach „zdejmujemy” wiele masek uwalniając tożsamości. Tożsamości te pierwotne, bez modyfikacji, które do nas wrócą, uwolnione, powoli będą się odkrywać.

Dlatego ważne, by dodatkowo nie nakładać innym niepotrzebnie kolejnych, niechcianych masek, ról.

Zadaj sobie pytanie

Czujesz, że idziesz droga, której nie chcesz ale nie wiesz dlaczego?

Zastanów się czy wybór jest Twój?

Poczuj czy jest coś co blokuje Twoją drogę?

Ciebie blokuje, więc nie blokuj i nie narzucaj innym.

Dorota